علی سان رحیمی

سلام عشق زندگیم؛باورم نمیشه که این مدت به این زودی سپری شده اتفاقات خوب و بد زیادی اتفاق افتاده که من نتونستم توی وبلاگت ثبت کنم ولی خدا رو شکر که هر روز و هر ثانیه شاهد بزرگ تر شدنت هستم و این بهترین دلیل زندگییم هست ❤️توی این مدت یه نفر کوچولو از بین خانوادمون پرپر شد و رف پیش خدا ابوالفضل پسر عموت؛و یه کوچولو پسر عمت دیده به دنیا گشود..نمیدونم حکمت چی بود و چی هست...ولی رفتن اون بزرگترین غم امسالمون شد-و بعدشم این که شما آقا کوچولو پایان کلاس سوم هستی و یه ماه مونده تا تموم شدن این سال تحصیلیت؛وقتی ازت می پرسم تا کلاس چندم میخوای ادامه بدی میگی تا هیجدهمممم میخوام دکتر بشم و اینقد اینقد پول در بییارم-قربون کوچیک مردم بشم من.عشق من لب تاب...